اثر شنا بر اشتها، انرژی دریافتی و ترکیب غذای مصرفی در زنان جوان

هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر دو روز فعالیت شنا بر اشتها، انرژی دریافتی و ترکیب غذای مصرفی در زنان جوان بود. روش شناسی: 7 زن وزن طبیعی (20bmi><25) و غیر فعال (میانگین سنی 97/0±57/21) در یک پروتکل 6 روزه شرکت کردند. دو روز اول به عنوان شرایط کنترل بدون فعالیت ورزشی در نظر گرفته شد. در روز 3 و 4 آزمودنی ها به مدت 1 ساعت با شدت 60 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه شنا کردند. دو روز بعدی به عنوان شرایط پس از فعالیت در نظر گرفته شد. آزمودنی ها غذای مصرفی خود را در طول هر شش روز وزن کرده در برگه روزانه ثبت کردند. اشتهای آزمودنی ها هر روز صبح با مقیاس دیداری ثبت شد. یافته ها: میانگین انرژی دریافتی در روزهای فعالیت تغییر معنی داری نسبت به روزهای قبل از فعالیت نداشت (05/0 p≥). اما در روزهای پس از فعالیت به طور معنی داری پایین تر از روزهای فعالیت بود (013/0 p=). در روزهای پس از فعالیت نسبت به روزهای قبل از فعالیت به طور معنی داری کربوهیدرات بیشتر (029/0 p=) و چربی کمتری (027/0 p=) مصرف شد و در روزهای پس از فعالیت نسبت به روزهای فعالیت پروتئین بیشتری (016/0 p=) مصرف شد. احساس سیری در روز چهارم به طور معنی داری کمتر از روز اول (027/0 p=)، دوم (004/0 p=)، پنجم (001/0 p=) و ششم (018/0 p=) بود بحث و نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهد فعالیت شنا ممکن است موجب کاهش انرژی دریافتی در روزهای پس از آن، و تغییر در ترکیب غذای مصرفی و اشتها شود. واژه های کلیدی: شنا، انرژی دریافتی، اشتها، زنان